Oaza Dzieci Bożych rozpoczyna się po Pierwszej Komunii Świętej, od trzeciej klasy szkoły podstawowej. W procesie formacyjnym uczestnicy są przygotowywani do poprawnego pełnienia funkcji liturgicznych, do rozumienia czynności i akcji liturgicznej oraz do prowadzenia chrześcijańskiego życia. To odniesienie do życia nosi też nazwę “liturgia życia” – nie jest bowiem możliwa formacja odrywająca jedną sferę życia chrześcijanina (liturgia) od drugiej (codzienność, życie). Celem formacji jest osiągnięcie świadomego, czynnego i owocnego uczestnictwa w liturgii. Podstawową drogą do osiągnięcia tego celu jest wypełnianie tzw. siedmiu zadań tygodnia. Należy do nich: posługa podczas Mszy świętej w niedzielę i dzień powszedni, udział w cotygodniowym spotkaniu w grupie, wypełnienie “słowa życia”, nauka dobrej modlitwy, apostolstwo w rodzinie i posługa wobec braci. Zadania te są wprowadzane stopniowo poprzez różnego rodzaju ćwiczenia, zabawy, sprawności.
Formacja liturgiczna w Oazie Dzieci Bożych różni się w zależności od płci – chłopcy i dziewczęta korzystają z tych samych podręczników, ale pełniona podczas liturgii funkcja liturgiczna jest inna. Chłopcy pełnią funkcje w prezbiterium, a dziewczęta – poza prezbiterium. Jest to wynikiem refleksji Ojca Założyciela ks. Franciszka Blachnickiego popartej studium Dokumentów Kościoła. Szczegółowe wyjaśnienie takiego rozwiązania zostanie podane osobno, w którymś z kolejnych numerów “Oazy”.
Etapy formacji Oazy Dzieci Bożych (z wyjątkiem pierwszych dwóch) mają nazwy zaczerpnięte z Ogólnego Wprowadzenia do Mszału Rzymskiego: kandydat (kandydatka), choralista (choralistka), ministrant światła (scholistka), ministrant księgi (służba ładu), ministrant ołtarza (służba darów).
Pierwszy etap Oazy Dzieci Bożych – kandydat (kandydatka) nawiązuje do przyjęcia Sakramentu Eucharystii i wdraża do podejmowania służby liturgicznej w świętym zgromadzeniu. Podczas rocznej formacji uczestnicy poznają odpowiedź na pytanie kim jest ministrant (do Adwentu), odbywają ćwiczenia praktyczne (od Adwentu do Wielkanocy) i poznają swoją świątynię, jej historię, dzieje parafii, wyposażenie kościoła.
W następnym roku ma miejsce formacja choralisty. Uczestnicy kształtują w sobie cechy potrzebne do dobrej posługi przy ołtarzu: umiejętność słuchania, rozumienia i odpowiedzi na słowo Boże (część pierwsza formacji), włączania się w śpiew i odpowiedzi w czasie Mszy świętej (część druga formacji).